شرح گزارش برنامه

به نام خالق طبیعت

برنامه روز جمعه در یک روز نیمه ابری در جنگل های الیمستان اجرا شد.
الیمستان محل رویش گیاهی به نام الیما است که به همین دلیل نیز نام گذاری شده است، جنگل الیمستان در حوالی روستایی به همین نام قرار گرفته و مقصد توریستی بسیاری از تور های داخلی می‌باشد.
جنگل الیمستان با داشتن دشت های زیبا و جنگل و چشم انداز‌های بی‌نظیر عکاسان زیادی را نیز به خود جذب کرده است، دور نمای قله دماوند نیز به زیبایی این منطقه می‌افزاید، همچنین در نزدیکی قله دو چاله با عمق حدود ۱۰ متر کنار هم قرار دارد که به نقش پای رستم معروف است که به اعتقاد بومیان منطقه جای زانوی رستم است که میخواسته از آب خزر بنوشد.
ساعت ۵ صبح روز جمعه مورخ ۴ مهر ۹۹ با خودرو توریستی از سید خندان حرکت کردیم، در میان مسیر در رستوران روگلی صبحانه را میل کرده و حدود ساعت ۹ به روستای الیمستان رسیدیم. کوله ها را برداشتیم و قدم در راه گذاشتیم همان ابتدای مسیر جلسه معارفه برگزار شد، هوا خنک و نیمه ابری بود، بوی دود نشان از حضور افراد طبیعت گرد در منطقه را می‌داد. محل شروع حرکت حدود ۳۰۰ متر مانده به روستای الیمستان در سمت چپ قرار دارد که با تابلویی کوچک مشخص شده است.
پس از معارفه شروع به حرکت کردیم، درختان فراروان و پوشش سبز منطقه روحمان را جلا می‌داد، مسیر پاکوب کاملا مشخص بود، پس از حدود ۲۰ دقیقه در یک شیب ملایم به دشت اول رسیدیم دشتی سبز با چشم انداز های زیبا، دشت اول را که پشت سر گذاشتیم یک ربع طول کشید تا به دشت دوم رسیدیم، اینجا بهشت واقعی است، دشتی سرسبز و دلنواز که محل مناسبی برای شب مانی و استراحت می‌باشد. پس از چند دقیقه استراحت مسیر را ادامه دادیم، از اینجا به بعد مسیر کاملا جنگلی با درختان سربه فلک کشیده و وحشی می‌شود، یک مه در سرتاسر جنگل بود که حس رمزآلودی به جنگل می‌داد، در کل مسیر روبان های رنگی به شاخه برخی درختان گره زده شده بود که مسیر را نشان میداد.
با ۲ ساعت پیمایش به دشت آخر رسیدیم دشتی که انتهای آن قله است، در دور دست در مقابل خود قله دماوند مشخص بود، کمی که ارتفاع گرفتیم و از مه خارج شدیم شاهد اقیانوس ابری زیبا بودیم، مسیر را ادامه دادیم تا به دو گودال بزرگ در سمت چپ خود رسیدیم اینجا نقش رستم است، که پس از عبور از آن به چند کلبه جنگلی رسیدیم و شیب زیر قله از همان جا شروع شد، یک شیب نسبتا تند را حدود نیم ساعت پشت سر گذاشتیم تا ساعت ۱۳ به قله رسیدیم، روی قله نیم ساعتی استراحت کردیم و مسیر برگشت را از همان راه در پیش گرفتیم، مه آنقدر قدرت گرفته بود که دید افقی مان را به ۱ متر کاهش داده بود، این هوا مستعد گم شدن بود ولی با دقت ناوبر گروه بود که نگران هیچ چیزی نبودیم، در مسیر برگشت در دل جنگل در کنار کنده بزرگ درختی نهار خوردیم و استراحت کردیم، در نهایت ساعت 17 به محل پارک خودرو رسیدیم. و برنامه در ساعت ۲۱ در همان محل قرار در تهران به پایان رسید.