تاریخ برگزاری: | ۲ مهر ۱۴۰۲ |
---|---|
منطقه مربوط: | گرمابدر |
ارتفاع پارکینگ خودرو (متر): | 3000 |
ارتفاع سایت (متر): | 3000 |
ارتفاع قله (متر): | 3200 |
تجهیزات فنی مورد استفاده: | کارابین پیچ-4 عدد، خود حمایت دینامیک، تسمه 120 سانتی (2 عدد)، طناب دینامیک 60 متری، کوییک درا، ابزار میانی ست کیل، کوییک درا بلند |
کل زمان حرکت از مبدأ تا پارکینگ (ساعت): | 01:45 |
نحوه دسترسی از شهر مبدأ تا مقصد: | از تهران تا گرمابدر جاده آسفالت، از روستای گرمابدر تا پای مسیر خاکی نسبتا صاف قابل تردد توسط خودروی سواری |
مسافت از شهر مبدأ تا مقصد: | 68 کیلومتر |
سرپرست برنامه: | مهدی فراهانی |
مسئول فنی برنامه: | مهدی فراهانی |
نفرات شرکت کننده: | سامان جاهد، علی رضا رشید، حسین تمیمی، مهدی فراهانی |
عکاس: | سامان جاهد |
تهیه مسیر با gps: | حسین تمیمی |
تنظیم و نوشتن گزارش: | سامان جاهد |
موقعیت جغرافیایی استان
استان تهران، روستای گرمابدرشرح گزارش برنامه
گزارش صعود قله خاتون بارگاه
زمان بندی برنامه:
حرکت از تهران ساعت 6:15
زمان رسیدن به محل پارک ماشین 8
زمان شروع صعود طول اول دیواره 9
زمان رسیدن به کارگاه آخر 13:30
زمان رسیدن به محل پارک ماشین پس از برگشت از مسیر پاکوب 14:30
زمان بازگشت به تهران 16:30
مسر دسترسی به منطقه:
از تهران تا روستای گرمابدر مسیر آسفالت است. و از روستای گرمابدر تا پای قله جاده خاکی نسبتا خوبی است که با ماشین سواری می توان از آن عبور کرد.
شروع صعود دیواره:
در کنار رول بولت اول نفرات تجهیز شدند و در قالب دو نفر دو نفر همطناب شده و شروع به صعود دیواره کردیم.
طول اول
طول اول مسیر درجه سختی کمی داشت، ولی به علت سرد بودن بدن نفرات در اول مسیر و عدم آشنایی با جنس سنگ منطقه مقدار کمی چالش در 3 میانی ابتدایی داشتیم. بعد از گذشت کمی و آشنایی نفرات با جنس سنگ صعود راحت تری را دراین طول داشتیم. طول مسیر تا کارگاه اول حدودا 22 متر بود و چالش خاصی در این طول نداشتیم. کارگاه اول نیمه راحت و تقریبا حالت نیمه معلق داشت.
طول دوم
طول دوم مسیر کمی جدیتر از طول اول بود و درجه سختی آن کمی بالاتر بود. کارگاه انتهای مسیر در نقطه خوبی زده نشده بود و توصیه می شود نفرات زیادی روی این کارگاه معلق نشوند. سمت راست کارگاه دارای سنگهای ریزشی بود.
طول سوم
بعد از کارگاه طول دوم، یک طاقچه مانند وجود داشت که وقتی نفر قصد صعود این طاقچه را داشت سنگ های سمت راست حالت ریزشی داشتند و یک سنگ نسبتا بزرگ نیز زیر دست نفر صعود کننده شکست و برای نفرات پایین تر خطر ایجاد کرد. از همین رو تصمیم گرفتیم از مقداری سمت چپ تر این طاقچه را صعود کنیم. طول سوم از درجه سختی بیشتر نسبت به طول های دیگر برخوردار بود. در طی این طول 2 طاقچه وجود داشت که می توان کراکس یا سختی این مسیر دیواره در این دو نقطه بود.می توان گفت هر دو طاقچه دارای رول بولت ایمن بودند و قبل از اینکه نفر وارد حرکت سخت شود طناب خود را داخل میانی بالاتر انداخته بود. نکتهای که وجود داشت عدم دید حمایتچی به صعود کننده هنگام عبور از این دو طاقچه بود پس حتما نیاز بود حمایتچی از مهارت بالایی در حمایت برخوردار باشد تا بتواند بدون دیدن نفر صعود کننده و حس کردن نبض طناب او را حمایت کند. کارگاه سوم هم به لحاظ راحتی متوسط بود و حالت نیمه معلق داشت.
طول چهارم
می توان گفت بعد از رسیدن به کارگاه طول سه وقتی ادامه مسیر را دیدیم مطمئن شدیم که ادامه مسیر دیگر سختی خاصی ندارد و همینطور هم بود. در ادامه، در طول چهارم شیب به صورت خفته بود و میانی ها فاصله بیشتری داشتند. و کارگاه طول چهارم نسبتا کارگاه راحتی بود. البته قابل ذکر است در این طول صعود کننده سرطناب حتما باید دقت بالایی داشته باشد چون در صورت پاندول شدن امکان آسیب دیدگی بالایی وجود داشت.
طول پنجم
پیدا کردن میانی اول طول پنجم از کارگاه طول چهارم کمی سخت بود. این رول بولت روی فیس سمت راست شکاف بالای کارگاه چهارم خورده بود. طول پنجم هم یک کراکس طاقچه مانند داشت که به سختی دو طاقچه قبلی نبود. در این طول هم حمایتچی در اکثر طول صعودکننده را نمی دید. کارگاه بالای طول پنجم کارگاه آخر بود و کارگاه راحتی بود. بالا و سمت راست کارگاه تیغه بالای قله بود و محل مناسبی برای نشستن نفرات بود.
مسیر فرود
بعد از عبور از تیغه و رسیدن به گردنه، در سمت چپ یک مسیر پاکوب پایین تر از یک گوسفند سرا دیده میشد. با کمی تراورس وارد پاکوب شدیم و از دره پایین مسیر دیواره فرود آمدیم. مسیر فرود نسبتا راحت بود. داخل دره تعدادی مسیر اسپرت دیده میشد که اکثرا در کنار شکاف ها بودند. بعد از عبور از دره به محل پارک ماشین رسیدیم.می توان گفت مسیر فرود از پاکوب کوتاه بود و زمان کمتری نسبت به فرود با طناب را برای 4 نفر داشت. یک ساعت زمان برد تا نفرات به ماشین برسند.
مسیر بازگشت با ماشین
مسیر بازگشت ما با ماشین همان مسیر رفت بود.
در مورد کارگاهها
کارگاههای مسیر دو نقطه با نیاز به اتصال با کوییک دار بودند.
در مورد فواصل میانی ها و محل آن ها
میانی ها از طول اول به بعد دارای فاصله نسبتا زیادی (گاها تا 5 متر در شیب های کمتر) بودند. می شد در بین این میانی ها برای امنیت بیشتر ابزار گذاری کرد. تیم ما ابزار میانی همراه داشت ولی استفادهای نشد.در تمام طول مسیر میانی های بعدی قابل رویت بوند. تنها رول بولتی که به راحتی قابل دیدن نبود رول بولت اول طول پنجم بود.
در مورد لوازم فنی
تعداد کوییک مورد نیاز برای صعود 16 عدد است.
یک دسته کیل همراه داشته باشید.
کفش سنگنوردی برای صعود این دیواره نیاز است. ما از طول اول کفش سنگنوردی پوشیدیم.
آب و هوا
هوای منطقه در روز صعود معتدل بود و نیازی به پوشیدن لایه اضافی نداشتیم.
بیشتر طول دیواره آفتاب گیر بود.
گزارش کامل و جامعی بود و با توجه به اینکه تا حالا گزارشی از صعود این دیواره در دسترس نبوده کمک بزرگی برای علاقمندان خواهد بود. به امید صعود ایمن و موفق برای تمام همنوردان
پاسخ
صعود تون رو تبریک میگم، عکس صعود تون واقعا قشنگه
پاسخ
برنامه خوب و نسبتا چالشی بود که از هر لحظه اش تجربه کسب شد و این مهم به خاطر مربی خوب و توانایی چون استاد فراهانی و تیم یکدستمون بود.
پاسخ