گزارش پیمایش خط الراس پرسون به سرسیاه غارها

شرح گزارش برنامه

پیمایش خط الراس پرسون به سرسیاه غارها، واقع در منطقه ی لواسانات بخش کوچکی از البرز مرکزی ست که از سمت شرق به قله های گاوبینی، فیل زمین، سیاه پلاس، گل زرد، ... و از سمت غرب به قله های ریزان، سیاه لت، آتشکوه و خط الراس نعل اسبی مهرچال به همهن امتداد می یابد.
برنامه ی مذکور، از زیر پل سید خندان با خودروی در نظر گرفته شده توسط باشگاه، در ساعت ۴:۴۵ شروع شد و ما با گذر از بزرگراه ارتش و گردنه قوچک ظرف مدت یک ساعت به روستای افجه رسیدیم و با برداشتن تجهیزات و چینش ترتیبی نفرات، توسط سرپرست برنامه، راس ساعت ۵:۵۵ از راهبند و کیوسک نگهبانی افجه، پیمایش را شروع کردیم. در انتهای روستا، رودخانه ای کم آب (در زمانی اجرای برنامه) وجود دارد که باید از آن عبور می کردیم. در ادامه، خودنمایی قله ی ریزان، یکی از زیبایی های سرتاسر مسیربود. پس از مدت یک ساعت پیمایش از مسیری به شکل جاده خاکی با شیبی ملایم که گاها از بین باغ های گیلاس نیز می گذشت، به دشت هویج یا گرچال رسیدیم که منطقه ای کاملا هموار و محصور شده بین کوه های بلند است. این دشت در نیمه ی اول سال، بسیار زیبا، سرسبز و خوش آب و هواست و مسیر متداول صعود به قله های پرسون (شمال شرق دشت) و ریزان (شمال غرب دشت) می باشد. (مسیر صعود به قله های آتشکوه و ساکا که در غرب دشت واقع شده اند کمی قبل تر از دشت هویج است)
پس از ۲۰ دقیقه استراحت و صرف صبحانه در دشت هویج، از شمال شرق دشت به مسیر خود ادامه دادیم. در ادامه دو مسیر برای صعود به قله ی پرسون وجود دارد که مسیر سمت راست، به شکل زیگزاگ، با شیبی تند و مسافتی کمتر است اما مسیر انتخابی ما شیبی ملایم تر و مسافت بیشتری داشت. پس از تقریبا ۱ ساعت و ۵۰ دقیقه پیمایش، در ساعت ۹:۱۵ به قله ی پرسون رسیدیم. از فراز قله ی پرسون، قله های ریزان، آتشکوه، مهرچال، ساکا، دشت هویج، افجه و دورنمایی از تهران مشخص است.
با گرفتن عکس و کمی استراحت به مسیر خود به سمت شرق ادامه دادیم. در سمت راست مسیر، روستای برگ جهان و در سمت چپ، دشت لار و قله ی دماوند خودنمایی می کنند. مسیر، طبق ماهیت اکثر خط الراس ها با فرود و صعودهایی همراه است که در نزدیکی قله ی سرسیاه غار۱، شیب مسیر بسیار تند می شود. پس از تقریبا ۲ ساعت پیمایش (با استراحت های چند دقیقه ای) در ساعت ۱۱:۳۰ به قله ی سرسیاه غار ۱ رسیدیم. و تنها با گرفتن عکسی با نماد قله، سریعا به مسیر ادامه دادیم. در مسیر باد تندی شروع به وزیدن کرد. به جهت بادگیر بودن خط الراس ها، همراه داشتن پوشاک مناسب و بادگیر از ملزومات چنین برنامه هایی ست.
پس از طی مسیر تقریبا کوتاهی به قله ی سرسیاه غار ۲ رسیدیم و مجددا به پیمایش ادامه دادیم. درادامه، مسیر پیمایش با شیب ملایمی در جهت فرود و شیب تندی در جهت صعود همراه است تا به بلندترین ارتفاع در برنامه برسیم. درست در ساعت ۱۲:۴۵ به قله ی سرسیاه غار ۳ که نمادی جز چاله ای کوچک نداشت رسیدیم. روی قله، سد لتیان و روستای افجه در جنوب، قله های خورندان، گاوبینی،  فیل زمین در جنوب شرق و قله ی دماوند و دشت لار درشمال شرق و شمال قله دیده می شوند.
پس از صرف ناهار و استراحت، در ساعت ۱۳:۳۰ مسیر فرود را پیش گرفتیم. مسیر فرود ما (با کمی بازگشت در مسیر صعود) دامنه ی جنوبی قله بود که شیب بسیار تندی داشت اما بخش های زیادی از آن که به شکل شن اسکی بود، فرود را راحت تر می کرد. به هر ترتیب استفاده ی درست از باتوم و دانستن اصول گام برداری در شیب از ملزومات فرود ایمن است. پس از حدود یک ساعت و خارج شدن از شیب تند، مسیر پاکوب و سرسبز کنار رودخانه و برفچال ها را پیش گرفتیم. مسیری که ابتدای آن چشمه ای با آبی خنک و گوارا بود. در ادامه، مسیر با دست به سنگ هایی همراه است که احتیاج به دقت لازم و کافی برای عبور دارد. صخره ای شدن و شکل گیری آبشارهای کوچک از زیبایی های مسیر است. پس از دقیقا ۴ ساعت پیمایش در ساعت ۱۷:۳۰ به روستا و مسجد جامع برگ جهان که محل قرارمان با راننده ی وسیله ی نقلیه بود رسیدیم. برنامه در ساعت ۱۹:۰۰ در زیر پل سیدخندان به پایان رسید.

پی نوشت:
چنین برنامه هایی که با پیمایش بلند و مدت زمانی طولانی همراه است، بهتر است هرچه زودتر شروع شود تا زمان بندی فشرده، باعث خطرات احتمالی نشود.